Caraïben Aruba (deel2)
21 januari 2019
Gisteren tussen Barbados en Aruba hadden we een dagje zee, en ‘k heb me van pure ellende in de Whisky gestort op aanraden van onze tafelgenoot Trevor, want mijn, toch redelijk uitgebreide, reisapotheek bood tot hiertoe weinig soelaas.
En ....... gelukt, want much better!
Bij het aanmeren in Aruba vloog er een pelikaan voorbij. Mooi om zien!
ARUBA met hoofdstad Oranjestad met, hoe kan het ook, NEDERLANDSE invloed.
Behoort tot de ABC Eilanden van de Kleine Antillen of de Nederlandse Antillen.
In 1499 ontdekt door de Spanjaarden, in 1636 overgenomen door de Nederlanders, nadien heel even in handen van de Engelsen en uiteindelijk terug toegeëigend door de Nederlandse staat.
Begin 20ste eeuw kwam, ook hier, de zwarte bevolking met fel protest in opstand tegen de overheersers, in dit geval Nederland, en het duurde uiteindelijk tot 1986 voordat Aruba een zelfstandig en autonoom land werd, wel nog binnen het Koninkrijk der Nederlanden (aparte status). Nu is de Nederlandse Koning nog het staatshoofd en wordt hij door een gouverneur vertegenwoordigd.
Het was ook hier op deze eilanden, samen met Curaçao en Bonaire, dat het begin van de bloeiende Afrikaanse slavenhandel ontstond.
Vandaag is ook Aruba een welvarend land met een lage werkloosheid. Olieraffinage (platform voor de kust zien liggen) en toerisme zijn de belangrijkste bronnen van inkomsten. Ze kennen hier zelfs een ziekteverzekering voor iedereen.
Wat hebben wij in Aruba uitgespookt?
Kaat heeft opnieuw een rondrit met privé gids georganiseerd. Ik hou van deze manier van reizen, want in groep achter een bordje nummer 10 aan slenteren is niet zo ons ding. Alleen als we niet anders kunnen boeken we een uitstap via het schip.
Onze gids komt van Venezuela, hier relatief dichtbij, kent helaas veel minder goed engels dan de gids op de Azoren, maar is ontzettend vriendelijk en laat ons het hele eiland zien op het ritme dat wij dat graag willen.
Eerst langs de hoofdstad met mooie oude, maar zeer verzorgde koloniale gebouwen. Ook de nieuwe huizen in de buitenwijken zijn heel erg netjes en vooral allemaal in schitterende en zeer felle Caraïbische kleurtjes, om vrolijk van te worden. Veel beter onderhouden allemaal dan in Bridgetown.
Maar overal cactussen, reuze exemplaren, zelfs cactussen als omheining tussen 2 huizen. Bij ons, wij hebben een lindebos of een berkenbos, hier zou ik soms bijna durven spreken van cactusbos. Nooit gezien, zoveel exemplaren en zoooo groot.
Wij beklimmen een aantal rotsblokken, the “Casibari Rock Formation”, nog restanten van vulkanische oorsprong.
Het grootste gedeelte van onze rondrit gaat door een ruig, wild, verlaten landschap met een woeste zee in de achtergrond, ideaal om te doorkruisen met quad of terreinwagen. Ik kan het idee van de vieze ratelslangen niet loslaten, al had ik gelezen dat ze door, ingeweken boa constrictors, grotendeels opgepeuzeld zijn. Gelukkig geen van beide gezien, wel groene en blauwe gekko’s.
Onderweg een verlaten goudmijn tegengekomen, een klein tof kapelleke de “Alto Vista Chapel” met rondom een populair vredes labyrinth. The place to be om te trouwen en te feesten. Kaat en Paul, waar wachten jullie op? Het zoveelste huwelijksfeest!!!
Aruba’s bekende bezienswaardigheid, de “Natural Bridge”, echt een prachtige lange natuurlijke brug is in 2005 verwoest door een orkaan. Het was de langste natuurlijke brug die er bestond in de Caraïben. Zie foto “before and after”. Nu is er gelukkig nog een kleiner exemplaar, de “Baby Bridge”, uiteraard minder spectaculair.
Ook hun “National park Arikok” met een zelfde ruig bergachtig landschap met stenen en cactussen en hun “Natural Pool” is voorzeker de moeite waard, maar niet gezien.
De typische “Dividivi-boom” en de “Fofoti-boom” bepalen het landschap op Aruba. De Dividivi groeit mee met de wind en daardoor staan ze allemaal in dezelfde richting. Hij kan zelfs groeien in een hoek van 90°, jaja eerst een stuk vertikale stam en dan een horizontaal bladerdek. Zie foto.
De “Hooiberg” in het midden van het eiland is bijna overal te zien, en bovenop kan je, bij helder weer, zelfs Venezuela zien.
We eindigen met de westkust waar alle mooie “beach resorts” en grote hotels liggen aan “Eagle Beach” en “Druif Beach”, maar geef mij maar die wilde woeste maar prachtige natuur die Aruba rijk is.
Leerrijk en boeiend, en met de nodige humor! cfr Luc’s omschrijving van de variatie aan BMI-indexwaarde bij medereizigers…
En, Hilde zullen we dan maar hoofdstuk 17 van het geneesmiddelenrepertorium van het BCFI aanvullen met de gedeponeerde benaming Whisky® ?
Nu je bijna helemaal terug oké bent en de zon en warmte de rest helen, wens ik jullie verder nieuwe en spannende avonturen en veel plezier in “het leven zoals het is” op een cruiseschip.
Groetjes
Martine
zonder alcohol ) , toch af en toe een uitzondering maken hé Hilde ,
en het heeft dan opperbest gewerkt , want de microben gaan op de
vlucht .
deze morgen een wit tapijt buiten , en met de zon vandaag lichtjes
gedooid ,er wordt nog sneeuw verwacht en ook de kou die blijft .
gisteren zijn de Vlassers gaan wandelen , wij niet , moesten nog
opletten na de zware verkoudheid .
Ben benieuwd waar de volgende route ons brengt groetjes T&A