Guatemala

26 januari 2019 - Antigua Guatemala, Guatemala

Eens het Panamakanaal door, varen we noordwaarts langs de kust van Panama en Costa Rica naar Puerto Quetzal in Guatemala. Langs een kust varen is fijn, je ziet af en toe land, veel vogels, sommigen beweren dolfijnen te hebben gezien. Maar op de Stille Oceaan zijn er wel schepen te zien, dit in tegenstelling met de Atlantische....

De Quetzal is een prachtig gekleurde vogel, met zeer lange staart waardoor hij amper kan vliegen, en jammer genoeg bijna uitgestorven is. Het is de munteenheid en het symbool van Guatemala.


 

Guatemala oneindig veel herinneringen, eerst met ons gezin in 1992, nadien vooral voor Kaat die er 6 maanden verbleef in 1995, en er smoorverliefd werd op een circusartiest, Melvin. Toen de uitwisselingsorganisatie AFS erachter kwam, vloog ze vlugger naar huis dan Melvin uit zijn trapeze. We zijn dus nooit aan gratis circustickets geraakt. Toen Kaat, op eigen verantwoordelijkheid (18 jaar toen), absoluut wou terugkeren heb ik 1 maand onbetaald verlof genomen om met haar mee te reizen, de liefde achterna!!! Ze heeft gelukkig haar gezond verstand gebruikt en heel emotioneel maar correct afscheid genomen van Melvin en zijn familie. En geloof het of niet, maar dit was één van de mooiste en ontroerendste momenten in mijn leven!


 

Onder de Spaanse veroveraars in de 16de eeuw werd Antigua de hoofdstad van “Kapiteinsgeneraliteit Guatemala” gedurende bijna 330 jaar. Naast Guatemala behoorde ook Mexico, El Salvador, Honduras, Nicaragua en Costa Rica tot deze “Capitania”.

Maar door diverse aardbevingen en de actieve vulkaan werd de hoofdstad overgebracht naar het “veiliger geachte” Guatemala City.


 

Nu dus terug op grondgebied Guatemala. Wij maken een uitstap naar Antigua, inmiddels opgenomen op de lijst van Werelderfgoed.

Is er veel veranderd na 26 jaar? Neen, eigenlijk niet en dat is net nog de charme van Guatemala. Nog steeds dezelfde kleurrijke “chicken busjes” waar nog altijd kippen, varkens en uiteraard ook mensen mee vervoerd worden. Nog overal Maya-moeders met babies op hun rug gebonden die je allerlei kleurrijke kledingstukken proberen te verkopen. Vroeger gebeurde dit alleen op straat (nogal opdringerig) maar om iedereen dezelfde kansen te geven hebben ze er een overdekte markt van gemaakt die best te vergelijken valt met de soeks in Marrakech. Ze zijn nog wel te vinden aan de kerken en op de pleinen. De politie jaagt hen daar wel weg, maar ze zijn vooral niet te ijverig, anders krijgen ze problemen, en met een maandloon van 400 dollar is de corruptie niet ver weg natuurlijk.

Van corruptie gesproken: per toeval was de president daar vandaag op bezoek en aan de ingang van het gerestaureerde klooster (uitleg hierna) stonden een paar protesterenden met megafoon iets te schreeuwen in de aard van “presidente corrupto”. 25 Jaar geleden zouden die mannekes de dag nadien “verdwenen” zijn of ergens “verongelukt” (door een verdwaalde kogel) teruggevonden worden. De democratie is er dus op vooruit gegaan.

Maar voor de rest nog steeds dezelfde hobbelige kasseien en koloniale gebouwen die oprecht heel mooi, maar vaak helaas gedeeltelijk verwoest zijn. Het marktplein of Parque Central, de kathedraal van Santiago, al noemt ze nu San José, en uiteraard nog de vele andere kerken.

Wel zijn er een aantal musea bijgekomen oa. van Jade, van chocolade.....

Een geweldige verrassing was het gerestaureerde Claustro Santo Domingo, dat pas in 1997 werd gerestaureerd door de geoloog die ook de tempels van de Maya’s in Tikal onder zijn hoede had. Toen hij hiermee stopte heeft een zeer rijke familie de ruïnes verwerkt samen met een 5-sterren hotel. Prachtig!


 

Maar de weg naar Antigua, een 90 minuten durende rit, is hels, ongelooflijk vreselijk slechte baan, hard rijdende reuze vrachtwagens tussen motorfietsen of zelfs fietsers. Geen helmen, geen verkeersregels, gewoon chaos en overal tussen rijden waar er plaats is. Af en toe doe je beter, behalve de chauffeur dan, je ogen toe.

En dan rijden we de bergen in want Antigua ligt op 1500 m hoogte. Wel iets betere baan maar zowel links als rechts van ons een actieve vulkaan. Om de 10-15 minuten spuwt ze een dikke rookpluim uit. In juni vorig jaar was er een grote uitbarsting en een gans dorp onder de lava en de asse. Alle mensen dood (2.000!). Je ziet nog de kleurrijke bloemenkransen onderweg. De wegen en bruggen, verwoest door de lava, worden nu terug hersteld maar nog steeds verdorde bomen, verbrande huizen en de rivierbeddingen die de lava heeft gemaakt. Op een bepaald moment denk je: Mama mia ik wil hier zo vlug mogelijk weg want die vulkaan doet toch zo lelijk. Zal ze zich inhouden tot we weer veilig op ons schip zitten?

Luc en Hilde


 

Foto’s

6 Reacties

  1. De Saedeleer William:
    26 januari 2019
    Voor zo'n fantastische beleving moet ge een "kleinigheidje" over hebben he. Een beetje dooreen schudden op hobbelige wegen met links en rechts een actieve vulkaan, af en toe eens vroeg opstaan, op aanraden van tafelgenoten in de Whisky vliegen, fotootjes nemen en posten en last but not least prachtige reisverhalen schrijven. Dus, zoveel is dat nu ook niet gevraagd he.
  2. Marc:
    26 januari 2019
    wat een cliffhanger om op te eindigen. Ik volg nu naast de Brexit elk uur de situatie van de Volcán de Fuegoin. Koop aub snel een tennisraket om de stenen zo groot als tennisballen op te vangen!
  3. Vanden Bossche Andre:
    26 januari 2019
    wat jullie toch allemaal meemaken , en alles in u op te nemen , je zou er vermoeid door geraken , gelukkig is er de nacht om alles wat te laten bezinken . Zeker zijn de uitstappen een welkome afwisseling ,vooral als ge die zelf kunt organiseren .
    een jaar of tien geleden maakten wij ook cruise , vooraleer ge uwe weg vind op zo'n schip duurt het bijna een week .
    Behouden vaart
  4. Régine:
    27 januari 2019
    Dank u wel Hilde en Luc voor interessant én leerrijk verslagje.
    Mooi dat jullie kunnen terugblikken op een vorig bezoek daar met een "mooi en pakkend" liefdesverhaal....
    Verkoudheid over bij Hilde....?
    Nu terug veel dagen op zee.....veel activiteiten aan boord, dus veel afwisseling opzoeken....
    Verder fijne reis gewenst !
    lieve grtjes uit Koksijde waar het nat, grijs en 6° is....de sneeuw is verdwenen ondertussen
  5. Luc/test:
    27 januari 2019
    Marc, ik was niet meer zeker van de naam van de vulkaan.
    Dus thanks voor de info!
  6. T.Raymonde:
    28 januari 2019
    Ja Guatemala... ik herinner me nog veel van die gebeurtenissen..Toen was mémé mijn verslaggeefster, En toen zijn Julie ook op bezoek geweest bij Kristiane,ons nichtje missieonaris vd " Jacht" .Intussen ook reeds overleden ! Hilde ,bedankt ! Een Traantje wegpinken doet soms deugd ...En het mag gezegd,Kaat hield er haar grote kennis Spaans aan over...Maar nu moet ik nog eens herlezen zonder emoties,en bij de les in aardrijkskunde ,steeds interessant ,ook aanwezig blijven . Tot volgende keer .