De immense Atlantische oceaan
19 januari 2019
De Atlantische Oceaan, immens groots, een wijdsheid gedurende 10 dagen niet te beschrijven, geen vogel te bespeuren, ook geen meeuwen, geen vliegende vis te zien, ook in de verte geen enkel ander schip te ontwaren en dan die diepte van die oceaan, eerst 4800 en op een bepaald ogenblik zelfs 5880 m diep (van Meise tot Vilvoorde).
Erg benieuwd wat de Pacific of de Stille Oceaan ons gaat brengen, nadat we het Panama kanaal zijn doorgesluisd.
Gelukkig houden ze je voldoende bezig op zo’n wereldcruise. Heb intussen ook ontdekt dat je kan leren fotograferen, leren tekenen en nog zoveel meer. Zo is er zelfs een AA club met mensen die elkaar elke dag om 17 uur ontmoeten, dan wel onder de schuilnaam “Friends of Bill W”. Een dagdagelijkse activiteit begrijp ik best, want op elke hoek van het schip staat er wel een bar met een extreem uitgebreid gamma aan alchohol. Luc zegt: “hun samenkomst gaat toch niet door in een bar?”.
Er zal ook wel een geheim groepje vrijmetselaars zitten op het schip want op 10 januari was er een “Masonic Meeting” in de Captain’s Club.
Benieuwd wat ik hier nog ga ontdekken!
Mijn neus ziet keirood en doet pijn van het vele gesnotter de voorbije dagen. Elke dag hoop ik, dat het definitief over zal zijn, maar airco op een schip is niet bevorderlijk om snel te genezen. Ik ben die verkoudheid echt wel “strontebeu”!
Mijn ellendig voelen heeft ook wel te maken met het feit dat ze in Oostduinkerke (ODK voor William) deze week afscheid hebben genomen van mijn doktersmaatje en zielsgenoot Mieke Goyaerts. En ook mijn schoonzus Leentje heeft deze week haar papa verloren, exact een maand nadat de mama was overleden. Dan blijk je toch ver weg te zijn en wil je liever dichtbij je naasten zijn.
veel groetjes
er zowaar zeeziek van worden
ware het niet dat zo'n cruise-
schip sterke stabilisatoren heeft
daardoor voel je bijna niet dat
je aan het varen bent , dat hebben wij ook ondervonden .
Straks op de grote of stille
oceaan , dit zal dubbele indruk
maken , we stellen het ons voor
maar zullen het u liever horen
vertellen . Onze grote vriend en
cultureel ambassadeur van
Koksijde is overleden , een zwaar verlies voor de ganse
bevolking . Is begraven in intieme familiekreng ,maar er volgen nog hommage 's in het
Vanneuvillehuis en in het Wak
(Westhoek akademie door hem-
zelf opgericht )
Deze morgen toast-literaire van
Davidsfonds , waar we mekaar
voor het eerst ontmoet hebben
( herinnering ? ) dus wat nieuws
van hier ,verder nog heel veel
boeiende belevenissen en tot het
volgende verhaal ! xxx