Het Panamakaal
22 januari 2019 - Panamakanaal, Panama
Luc weet veel, ziet ook heel veel, ik voel meer en heb oog voor menselijke situaties.
Met deze skills gaan we proberen een beeld te brengen van het Panama kanaal.
Om 5u40 stond hij al op uitkijk op het dek, maar nog pikkedonker. Wel waren Paul en Kaat al aan ‘t stappen. Paul, dat is niet te doen, elke morgen, maar dan ook elke morgen, soms zelfs om 4 uur ‘s nachts, gaat hij een paar uurtjes snelwandelen, daarna een uur in de gym en zijn dagje kan beginnen als een ontzettend fitte man.
De Luc is om 6 uur op het dek te bespeuren, Kaat en Hilde (heel) af en toe ook zo vroeg, maar meestal pas op menselijkere uren.
Oef, ik krijg mijn IPad terug en mag ook nog eens iets schrijven.....
Vanmorgen op tijd op post om dat technisch wonder in werking te zien. Dat hele project dat gestart werd door de Fransen hebben ze wegens teveel doden (22.000) opgegeven. Vooral gele koorts en malaria waren de grote boosdoeners. De Amerikanen hebben het nadien verder gebouwd. Er zouden ook een 5.000 slachtoffers gevallen zijn door een aardbeving. In totaal schat men dat er tot 80.000 mensen zijn omgekomen. Zo’n kanaal is van enorm strategisch belang en de Amerikanen hebben het dan maar van Columbia gescheiden door Panama te steunen om onafhankelijk te worden. Het kanaal zelf is tot onder de regeerperiode van Jimmy Carter (die pindanoten-boer) eigendom gebleven van de Amerikanen. Nadien hebben ze zich voldoende ingedekt met een paar verdragen.
Tot vandaag werkt het oude kanaal na 105 jaar nog steeds met de originele sluisdeuren. Alleen de treinen aan weerszijden van het schip werden vervangen. Afhankelijk van de grootte van het schip wordt een aantal treinen van 50 ton ingezet (voor ons schip waren er dat 4, dus 2 aan elke kant). Die treinen hebben enkel tot doel om het schip in het midden van het kanaal te houden, want het schip vaart op eigen kracht door de sluizen. Er kwamen wel een 10-tal “gidsen” aan boord die instructies geven aan de treinen om de trekkracht te regelen. Een sluiskamer zelf is 300m lang en 33m breed, veel plaats is er niet over als uw schip 29m breed is zoals het onze! Na een eerste stel sluizen (dwz 1 sluizencomplex onderverdeeld in 3 opeenvolgende sluizen) worden we van de Atlantische oceaan op een hoger niveau gebracht (26 meter) om dan een vrij lange tijd te varen op het Gatúnmeer. Om later terug op het niveau van de Pacific te geraken gaan we weer 2 sluizencomplexen door. Het totale traject neemt een 8 uur in beslag voor een afstand van 65km.
In 2016 is een breder kanaal ingehuldigd omdat de capaciteit van het oude kanaal niet meer voldoende was en de nieuwste generatie tankers en cruiseschepen er niet door konden.
Dit kanaal is big business! Er dient tol te worden betaald natuurlijk, en zo geen klein beetje.... De grote schepen kunnen meer dan 1.000.000 US Dollar betalen per doortocht. De containerschepen betalen 99 dollar per volle, en 59 dollar per lege container (en ze hebben er zo’n 14.000 aan boord!). Maar dat is nog goedkoper dan 15.000km omweg te doen. Waarmee weer eens bewezen wordt : “time is money”.
Na de doortocht gaat ons schip weer bijtanken. Ik vraag mij af of de kapitein kan kiezen tussen Q8 of Shell, en of hij dan ook punten kan krijgen op zijn “ Miles & More” kaart en ....verzamelt hij dan zeemijlen?
Deze middag geen repetitie van het koor want iedereen wil natuurlijk de doortocht volgen.
Gisteravond een prachtige show gehad met de “Columbus singers and dancers”. Allemaal muziek van de sixties. Ik zou graag eens achter de scènes kijken waar ze al die kostuums bewaren, dat moet pas indrukwekkend zijn. We hebben hier al een 5-tal shows gehad met deze groep van minimum 10 personen, met telkens minimaal 5 verschillende outfits....dat is dus al 250 pakjes. Dat moet pas een kleerkast zijn!
We zullen dit stukje nu posten en verder genieten van het prachtig zicht op het tropisch woud langs het meer.
Tot later!
h Hoe dit kanaal ontstaan is
een TV uitzending gezien , dus jullie uitleg was een mooie opfrissing ? Varen altijd maar varen en de volgende verrassing ?, er komen er zeker nog vele. het vorige stuk van mijn tekst was ineens weg -gevlogen, nieuwe laptop met windows 10 , moet nog wennen
vorige home comp. windows 7 sorry , vorig vraagje , hoeveel man
zitten op uw boot ? lieve groetjes uit het koude noorden
John Hussey, onze gids op het schip, liet foto’s zien van de Fransen tijdens de werken die verrast waren door het regenseizoen en tot aan hun knieën in het water zaten te ploeteren. Ook het Tropisch Regenwoud met de wilde dieren, de slangen en de vele mosquito’s hadden ze serieus onderschat.
De Amerikanen waren beter voorbereid en net zoals in onze familie en zoals vroeger bij Socomer zeggen wij dan steevast “De voorbereiding is 90%, inmiddels wat minder, van het succes”.
ja, je bent een gevoelsmens, net zoals ik Hilde, daarom "voelen" we mekaar zo goed aan...
Verkoudheid genezen zo te zien....
ontving je al de groetjes van Marleen, hostess voor Nl ? wat een toeval hé...
lieve knuffel en tot en van waar dan ?
verder goede vaart gewenst