Op weg naar het great barrier reef
1 maart 2019 - Cairns City, Australië
Langs de oostkust van Australië varen we terug noordwaarts richting evenaar.
We hebben natuurlijk een dagje extra gekregen in Sydney, maar missen nu Hamilton Island gelegen in de Whitsunday Islands, die liggen tussen Queensland (vermeden door cycloon Oma) en het Great Barrier Reef. Deze eilanden liggen ongeveer op dezelfde hoogte als onze droomeilanden Moorea en Bora Bora. Misschien dan toch iets gemist!
Om de unieke en waardevolle koraalriffen te beschermen zijn er strikte vaarregels vastgelegd door de Australische en Queenlandse autoriteiten en hebben wij vanuit Sydney al een gespecialiseerde piloot van het loodswezen aan boord. Grote cruise- en cargoschepen zijn in het koraalrifgebied niet meer toegelaten, het onze met een diepte van 8,5 meter nog wel. Max. 12 meter toegelaten.ol
Eens aangekomen in rifgebied (17uur op 27/2) zal onze “Reef Pilot Richard” ons schip begeleiden tot Yorkey’s Knob, onze volgende bestemming op 1 maart.
Denk nu niet zoals wij, dat we links en rechts allemaal eilandjes en riffen en mooi groen/blauw water zouden tegenkomen. Neen, niks te zien, alleen ......
Ergens te begrijpen want dit rifgebied is 2.300 km lang en 344.400 km2 groot.
Het is dus zo groot als:
- Japan of Italië
- Groter dan UK, Zwitserland en Nederland tezamen
- Of 70 miljoen voetbalvelden groot. Ik heb de rekening zelf niet gemaakt want ik ken de afmetingen van een voetbalveld niet!
Het Great Barrier Reef, UNESCO werelderfgoed
Het Great Barrier Reef, gelegen in de “Coral Sea” bestaat uit meer dan 2.900 individuele riffen en 900 eilanden. Dus ook weer niet zo abnormaal dat we toch iets zouden tegenkomen.
Koraalriffen bestaan al meer dan 500 miljoen jaar, maar het Great Barrier Reef is slechts 8.000 jaar oud, een peulschil in de tijd.
Het is een levende structuur van koraalpoliepen/anemonen en het zijn GEEN PLANTEN maar wel piepkleine diertjes (met maag en darmkes en zelfs met seksueel gedrag ‘s nachts bij volle maan) die zich voeden met vis en plankton en in symbiose leven met algen. Dat doen ze soms ook met vissen, oa. met het bekende Nemo of clownvisje op voorwaarde dat ze iets terugkrijgen en dat is ook zo want de clownvisjes verwijderen hun parasieten.
Koraalriffen zijn een belangrijk eco-systeem, beschermen de kust tegen erosie, worden gebruikt in de medische of medicinale wereld. Voor 500 miljoen mensen zijn koralen zelfs een belangrijke voedingsbron.
Waarom het koraalrif achteruit gaat?‘
Uiteraard wordt er veel onderzoek gedaan en dat vertelt ons Louise, wetenschapper en universiteitsprof met pensioen.
Volgende factoren hebben bijgedragen tot, soms spectaculaire, achteruitgang:
- vanaf 1870 is rif al beschadigd geworden door boskap en landbemesting.
- De laatste 20 jaar werd er minder kalk uit het zeewater opgenomen door de koralen, waardoor de groei vertraagde. Mogelijk een gevolg van teveel CO2 in de atmosfeer, oceanen verzuren en zeewater warmt op en de noodzakelijke algen verdwijnen. Zelfs de minimale stijging van 30 naar 32 graden Celsius heeft een sterfte veroorzaakt.
- In 2012 was er een heel degelijke studie en bleek dat:
- 48% zou veroorzaakt worden door stormen
- 42% door koraaletende zeesterren
- 10% door opwarming van het oceaanwater.
- In 2017 heeft de cycloon Debbie voor een verlies van 97% gezorgd.
- De laatste jaren is er ook veel verbleking van het koraal opgetreden. Ook dat herstel zal 10 tot 20 jaar duren.
Wat wordt er aan gedaan?
Er is enorm veel goede wil van de Australische regering. Te begrijpen want er hangt ook veel vanaf, niet alleen op ecologisch vlak, ook economisch een enorm belangrijke bron van inkomsten en het zorgt tegelijk ook voor 70.000 jobs.
Het “Reef 2050 Plan” bevat veel concrete zaken.
Op 3 jaar tijd hebben ze al 50% van de “nitrogen” uit het zeewater gehaald.
Er is het doden van de zeesterren. Dat lijkt mij niet de efficiëntste manier, maar zij zullen wel weten wat ze doen.
Er is een budget van 2 biljoen Australische dollars voorzien voor de komende 10 jaar.
Wree wree wree veel cijferkes van miljoenen en biljoenen en weer heel veel info, maar ik kan het niet nalaten.
Ik heb aan de Luc gevraagd om terug een keer een luchtig verhaaltje te schrijven, hetgeen hij ook gaat doen!
Wij bezoeken het grote rif zelf niet, maar varen met een catamaran met glazen bodem naar Green Island, wel in en rond de talloze andere koraalriffen.
En ... het was lang geleden dat we nog eens wat avontuur beleefden, wel vandaag hebben we prijs!
Wij hebben een daguitstap geboekt om 10u10, maar ons schip ligt voor anker op meer dan 1/2 uur tenderen maar “big swells” golven, en 2 van de 4 tenderboten/reddingssloepen zijn al bij hun 1ste overzet beschadigd en zorgen voor extra veel vertraging. Het tenderen verloopt tergend traag. Kaat loopt te ijsberen.
Ja effectief, daar gaat onze geboekte catamaran en onze daguitstap. Reisleider Kaat in alle staten! Maar problemen zijn er om opgelost te worden en Kaat fikst het, tot 2 keer toe, om uitstap, helaas, alsmaar korter te boeken.
De overzet is, op zijn zachts gezegd, behoorlijk woelig.
Ik dacht dat de koraalriffen reddeloos verloren waren, maar de Australische regering zet er dus vele cijfers tegenaan. Zeesterren als delicatesse. Starfish and chips! Als elke toerist er enkele opeet... Hollanders zouden zeggen: Seastars and frites
de wereld onder water is , naar degene die het al geproefd hebben ,
fantastisch , qua stilte en schoonheid , en zeker rond de koraalriffen
het doet me denken aan Jauque Cousto , die met zijn ploeg een
grote bezieler was , wat betreft de onderwaterwereld en alles wat
met de oceanen te maken had . Laat al dat mooie maar goed bezinken , dan kunnen we er later nog samen van genieten !
nog vele mooie momenten , op de boot en alles wat nog voor u ligt
lieve groetjes